Хаҷан Слава минi позының чайаачы иирiнде аралазарға тiп хығырғанда, минiң чӱрееме, сынап чоохтаза, поғдархастығ пiлдiр парған. Кӱннiң сай сарнап чӧрчеткен кiзi нимессiм мин, удаа килiспинҷе. Пос алынҷа концерттер, тiзең, ноға-да итпинҷем. Славаның чидiглерi, тiзең, уғаа матлама паза пӧзiк синнiг!
Концерт алнында чӱреем найла талбыраан: тимнег кӱнiнде салааларым тiтiрескенҷе, кил, парған. Сағынчатхам сӧстерiмнi пюпитiрге турғызып алып ырлирға. Ӏдӧк тимнегде иткен полғам. Че паза изере кӱнде, олох тимнегде, iкiнҷi сарынын (“Хырғыс ыры”-н тимнепчеткем) тахпахха орнастырыбысхам, “Сыын ырына”… Анзы хысхаҷах арах паза сӧстерiн чахсы пiлчеткем. Пот, iди сыххам анаң сценаа…
Кемдiр ол Кӱчен Ай Чарых Сайын пiстiң чуртазыбыста? Анзынаңар – кӧрiгде…
